Produkty kompozytowe
Branża kompozytów to dziś jedna z najszybciej rozwijających się gałęzi „czwartej rewolucji przemysłowej” – kompozyty znajdują swoje miejsce w budownictwie, w przemyśle lotniczym i rakietowym, w produkcji sprzętu sportowego i rekreacyjnego w medycynie i wielu innych obszarach współczesnego świata. Tworzywa kompozytowe – materiały do zadań specjalnych Ze względu na ogromną odporność mechaniczną, a także niezwykle lekką konstrukcję kompozyt doskonale nadaje się do budowy rozmaitych elementów: zaczynając od technologii stosowanych w branży kosmicznej, po budowę fragmentów samolotów, statków czy samochodów aż do zastosowań tam, gdzie istotne są wyniki – w sporcie, np. przy produkcji rowerów wyścigowych, nart, rakiet tenisowych, kiedy waga znacząco wpływa na osiągane przez sportowców wyniki, a poziom sprzętu nierzadko jest czynnikiem decydującym o zwycięstwie. Materiały kompozytowe nie występują w środowisku naturalnym – są wytworem działalności człowieka i charakteryzują się wyjątkowymi właściwościami, nieporównywalnymi do materiałów naturalnych dostępnych w przyrodzie. Kompozyt jest zbudowany z co najmniej dwóch różnych składników (jednym z nich jest spoiwo) połączonych w celu uzyskania nowego „lepszego” materiału. Najszerzej stosowanymi spoiwami (matrycami) kompozytów są polimery: zarówno termoplastyczne, jak i termoutwardzalne. Drugim składnikiem kompozytu są włókna wzmacniające, do których zaliczamy włókna naturalne (juta, sizal) oraz włókna sztuczne (szklane, poliamidowe, polipropylenowe, bazaltowe, węglowe, metalowe). Kompozyty polimerowe – stanowiące połączenie żywic poliestrowych, tkanin szklanych oraz mat szklanych w celu uzyskania materiału o wysokich parametrach wytrzymałościowych – znalazły wspaniałe zastosowanie w produkcji urządzeń infrastruktury drogowej, do której zalicza się m.in. stosowane powszechnie słupy oświetleniowe. Zespoły konstruktorów i inżynierów prześcigają się w szukaniu i udoskonalaniu materiałów o coraz lepszych parametrach. Przykładem mogą być bolidy Formuły 1, wykonane w 85% z kompozytu, głównie włókna węglowego, który odpowiada zaledwie za 20% masy samochodu. Wiadomo powszechnie, że konstrukcja samochodów wyścigowych, a tym samym po prostu możliwości inwestycyjne poszczególnych teamów, jest obecnie głównym miernikiem sukcesu – rola kierowcy przechodzi na dalszy plan. Prawdziwy wyścig odbywa się w laboratoriach wielkich koncernów.